Elizabeta Kotromanić, rođena 1340. godine, bila je kćerka bosanskog bana Stjepana II i poljske princeze Elizabete Pjast.
Ban Stjepan II odbio je bračnu ponudu srpskog cara Dušana, koji je želio oženiti svog sina za Elizabetu. Tada ban Stjepan II šalje Elizabetu na dvor ugarske kraljice Elizabete, majke ugarskog kralja Ludovika. Nakon smrti prve Ludovikove žene, Maragarete, kraljica Elizabeta i ban Stjepan II dogovaraju brak između Ludovika i Elizabete, smatrajući ga dobrim političkim potezom.
Brak između Ludovika i Elizabete sklopljen je 20. juna 1353. godine, no Elizabeta nikada nije okrunjena, što je bio običaj u Ugarskoj i Poljskoj. U braku s Ludovikom, Elizabeta je rodila tri kćerke, Katarinu, Mariju i Jadvigu. Nažalost, njihova prvorođena kćerka Katarina umrla je s osam godina.
Nakon smrti Ludovika, njihova desetogodišnja kćerka Marija postala je kraljica Ugarske, a Elizabeta je postala regentica od trenutka Marijinog ustoličenja pa do njene udaje. Marija se trebala udati za Sigismunda Luksemburškog, no Elizabeta je smatrala da bi to ugrozilo njenu vlast i raskinula je zaruke između Marije i Sigismunda. Umjesto toga, Elizabeta je pokušala zaručiti Mariju za sina francuskog kralja Karla V. Međutim, Sigismund je poremetio planove Elizabeti i 1385. godine oženio se Marijom, iako je to bilo protiv Elizabetinih želja.
Nakon što je Sigismund napustio Ugarsku godinu dana kasnije, Marija je svrgnuta s prijestolja u korist napuljskog kralja Karla III. Elizabeta je samo sedam sedmica nakon Karlova ustoličenja naredila njegovo ubistvo. Istovremeno, Elizabeta i Marija su se povukle u Hrvatsku, ali su bile otete od strane plemića koji su željeli osvetiti kralja Karla III.
Elizabeta Kotromanić je na današnji dan 1387. godine, na zahtjev Karlove udovice Margarete, zadavljena pred očima svoje kćerke i tajno sahranjena u Crkvi svetog Krševana.
