Rođen 6. maja 1870. godine u Nevesinju, Safet-beg Bašagić bio je istaknuti intelektualac koji je ostavio neizbrisiv trag u historiji Bosne i Hercegovine.
Nakon osnovne škole u Mostaru i Konjicu, preselio se u Sarajevo 1882. godine, gdje je završio ruždiju i gimnaziju 1895. godine. Nakon toga je studirao orijentalne jezike, arapski i perzijski na Bečkom univerzitetu od 1895. do 1899. godine.
Kasnije je radio kao profesor u sarajevskoj Velikoj gimnaziji i 1903. godine osnovao društva Gajret, El-Kamer i Muslimanski klub. Pokrenuo je list “Ogledalo” 1907. godine, a godinu dana kasnije otišao u Beč gdje je pripremao doktorat iz orijentalnih jezika i historije islama. Odbranio je doktorat 1910. godine na temu “Die Bosniaken und Hercegovcen auf dem Gebiete der islamischen Literatur” i postao doktor nauka.
Iste godine izabran je za zastupnika u Bosanskom saboru i ubrzo imenovan za predsjednika Sabora. Nakon Prvog svjetskog rata radio je kao kustos u Zemaljskom muzeju u Sarajevu do 1927. godine kada je otišao u penziju.
Poeziju je počeo pisati kao učenik gimnazije, a na studiju u Beču priredio je prvu zbirku pjesama “Trofanda iz hercegovačke dubrave”. Pokrenuo je list “Behar” 1. maja 1900. godine zajedno sa Edhemom Mulabdićem i Osmanom Nuri Hadžićem.
Preminuo je 9. aprila 1934. u Sarajevu i sahranjen je u haremu Begove džamije.
