Branko Ćopić, poznati bosanskohercegovački književnik, rođen je 1. januara 1915. godine u Hašanima, blizu Bosanske Krupe, preminuo je na današnji dan 1984. godine.
Njegovo bogato književno stvaralaštvo obuhvata različite žanrove poput poezije, pripovijedanja i romana.
Ćopić je svoje obrazovanje započeo u rodnom mjestu, a nastavio ga u Bihaću, Banjoj Luci, Sarajevu i Karlovcu. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Beogradu 1940. godine, na pedagoško-filozofskoj grupi. Već od mladih godina pokazivao je talenat za pisanje, a prvu priču je objavio još 1928. godine.
Neka od njegovih najpoznatijih djela uključuju “Ježeva kuća”, poeziju iz 1957. godine, “Ne tuguj bronzana stražo” iz 1958., “Partizanske tužne bajke” iz 1958., “Priče zanesenog dječaka” iz 1960., “Bašta sljezove boje” iz 1970. i roman “Orlovi rano lete” iz 1956. godine.
Branko Ćopić bio je član Srpske akademije nauka i umjetnosti (SANU) i Akademije nauka i umjetnosti Bosne i Hercegovine (ANUBiH). Dobitnik je prestižne NIN-ove nagrade za roman “Ne tuguj bronzana stražo”.
Ćopićeva djela prevedena su na engleski, njemački, francuski i ruski jezik, čime je njegova književnost dobila globalnu prepoznatljivost i afirmaciju.
