Hamid Dizdar rođen je 22. februara 1907. godine u Stocu, gdje je proveo dio svog života prije nego što je postao poznat kao književnik i novinar. Bio je stariji brat poznatog bosanskohercegovačkog književnika Mehmedalije Maka Dizdara.
Dizdar je započeo svoju karijeru kao službenik u Stocu, ali je brzo prešao na novinarski posao. Radio je kao urednik u sarajevskim listovima poput “Slobodna riječ”, “Jugoslavenska pošta”, “Pravda” i “Gajret”. Nakon Drugog svjetskog rata, postao je direktor Arhiva grada Sarajeva. Također je uređivao časopise poput “Odjek”, “Vidik” i “Život”.
Poeziju je Dizdar počeo pisati kao socijalni pisac, a prvi put se javno predstavio u “Knjizi drugova” 1929. godine. Njegova djela obuhvataju širok spektar tema, uključujući narodne pripovijetke, ljubavne narodne pjesme, bilješke o razvitku štampe u BiH i mnoga druga.
Neki od njegovih poznatih djela uključuju “Arabeske”, “Kasaba šapče”, “Zapisi u kamenu”, “Obasjane staze”, “Niko se ne vraća” i “Proljeće u Hercegovini”. Za svoj književni rad dobio je više priznanja.
Hamid Dizdar preminuo je u Sarajevu 17. jula 1967. godine, ali je njegovo nasljeđe ostalo duboko ukorijenjeno u književnoj i novinarskoj tradic
