Jovan Dučić je rođen u Trebinju, 17. februara 1871. godine. Odrastao je u Trebinju i Mostaru, pohađajući osnovnu školu i nižu gimnaziju.
Nakon školovanja u Somboru, vratio se u Mostar gdje je zajedno sa Aleksom Šantićem osnovao književni časopis “Zora”. Diplomatsku karijeru započeo je 1907. godine, a život je proveo u gradovima poput Carigrada, Sofije, Rima, Atene, Madrida, Kaira i Bukurešta.
Dučić je najpoznatiji kao pjesnik. Prvu zbirku svojih pjesama objavio je u Mostaru 1901. godine, a drugu u Beogradu 1912. godine. Pisao je i prozne tekstove, uključujući literarne eseje i studije o piscima, kao i Blago cara Radovana i pjesnička pisma iz različitih zemalja poput Švicarske, Grčke i Španije. Prije njemačke invazije i okupacije Jugoslavije 1941. godine, Dučić se preselio u SAD, gdje je živio njegov rođak Mihajlo. Od tada pa do svoje smrti dvije godine kasnije, vodio je organizaciju u Ilinoisu čiji je osnivač bio Mihajlo Pupin 1914. godine.
Jovan Dučić preminuo je u SAD 7. aprila 1943. godine, gdje je i sahranjen. U skladu sa svojom željom, 22. oktobra 2000. godine, posmrtni ostaci pjesnika preneseni su u Trebinje.
